|
|
Maandelijks publiceren wij een nieuwsbrief met
allerlei nieuwtjes over de band, maar ook met de rubriek "De schijnwerper op".
In deze rubriek vertellen we iets meer over de achtergronden van de nummers in
ons repertoire.
Op deze site kunnen jullie de stukjes uit de nieuwsbrief (bijgewerkt en voorzien
van veel hyperlinks) nog eens teruglezen.
Heb je interesse in de nieuwsbrief stuur dan even een berichtje aan
infogumbojazzband.nl.
Ain't she sweet:
Nog voor Ain’t she sweet officieel werd gepubliceerd (in 1927) werd het al op de
plaat vastgelegd door Eddie Cantor.
Zijn voorbeeld werd daarna snel door anderen gevolgd. Het is zo’n lied dat in de
loop der jaren op de meest vreemde plekken te voorschijn kwam. In 1961
bijvoorbeeld werd het zelfs door de
Beatles opgenomen met als producer (de
bekende bandleader) Bert Kaempfert.
Als Gumbo Jazzband zijn we bij de versie die wij spelen, zoals gebruikelijk,
weer terug gegaan naar het origineel en ontdekten we daarbij dat het nummer ook
een hele leuke verse heeft. Vreemd wel dat deze verse geen tekst heeft
meegekregen. We kunnen dan misschien beter spreken van een interlude dan van een
verse. But, what’s in a name?
Lyrics:
Oh, ain't she sweet?
Oh, ain't she nice?
Just cast an eye,
In her direction
Oh, I repeat.
Algiers Strut:
Het nummer werd oorspronkelijk in 1948 gecomponeerd als kerstlied door Glen Moor
en voorzien van lyrics door Seger Ellis. De oorspronkelijke titel luidt
YOU’RE ALL I WANT FOR CHRISTMAS. In de
traditionele Jazz kwam het wel vaker voor dat nummers werden opgenomen en uitgegeven onder een andere titel. Bandleiders herinnerde
zich nummers, maar niet de titel en zo is ook de geschiedenis achter de titel
Algiers Strut. Op 29 januari 1961 nam trompettist
“Kid” Thomas Valentine het
nummer op met zijn band de Algiers Stompers. De titel was hem ontschoten en
daarom werd een nieuwe bedacht het werd Algiers Strut. Kid Thomas leefde lang in
Algiers, op de zogenaamde “West Bank” van de Mississippi, aan de overzijde van
New Orleans. De Strut is de naam van een dans die in de beginjaren van de Jazz
en waarschijnlijk al lang daarvoor werd
gedanst. Het was een van de vele parodieën van de negers op de stijve
(rei-)dansen van de blanken uit de 19e eeuw. Een been werd opgetild
tot naast de knie van het standbeen voordat verder werd `gedanst`. Bij de dans
hoort ook een bepaalt ritme, dat strakker is dan de “gewone” jazzritmes.
Lyrics:
You all I want for Christmas, All I want my whole life through.
Each day is just like Christmas, Anytime that I'm with you.
You all I want for Christmas, and if all my dreams come true,
Than I'll awake on Christmas morning, and find my stocking filled with you.
All of me:
Een van de
bekende standards uit het klassieke Jazzrepertoire is All of Me. Het nummer werd
door Gerald Marks en Seymour B. Simons in 1931 geschreven en aangeboden aan
vaudeville ster Belle Baker, die het in 1931 op de radio zong. Het verhaal gaat dat
Belle net haar man had verloren en tijdens haar performance in het Fisher
Theater in Detroit brak en huilend het lied zong. De nationale kranten pikten
het verhaal op en zo werd het lied direct een hit. De
eerste opname dateert van 1 december 1931 van
Paul Whiteman and his Orchestra
met zangeres Mildred Bailey.
Het is een lied dat door muzikanten als
Billy Holiday (1941),
Frank Sinatra
(1948), Chaka Khan met o.a. Chick Corea (1982)
Lillian Boutté (1984) en
Eric Clapton met Paul McCartney (2013) werd opgenomen en tot op de dag van vandaag
wordt opgenomen.
Als Gumbo Jazzband zijn we ook bij dit nummer teruggegaan naar de roots en
spelen wij eveneens de originele verse van het nummer.
Lyrics:
Verse:
You took my kisses and all my love, You taught me how to care.
Am I to be just remnant of a one side love affair.
All you took, I gladly gave,
There is nothing left for me to save.
Chorus:
All of me, why not take all of me.
Can't you see, I'm no good without you.
Take my lips, I want to loose them.
Take my arms, I want to use them
Your goodbye, left me with eyes that cry
How can I go on dear without you.
You took the part, that once was my heart.
So, why not take all of me.
A Porter's love song for a chambermaid:
"A Porter’s Love Song to a Chambermaid" is een Jazz standard gecomponeerd door
James P. Johnson en van lyrics voorzien door Andy Razaf. Het lied werd
gepubliceerd in 1930 (copyright 14 maart 1930). Oorspronkelijk is het
gecomponeerd voor de musical "The Kitchen Mechanics Revue”, die werd opgevoerd
in Small’s Paradise in Harlem, New York City.
De eerste plaatopname dateert van 25 maart 1931 en werd opgenomen door
Jimmy Johnson & his Orchestra.
James P. Johnson, geboren in 1894 in New Brunswick, was pianist en componist en
wordt beschouwd als de vader van de stride pianotechniek. Hij begeleidde
Jazzgrootheden als Bessie Smith, Mamie Smith en Ethel Waters. Andy Razaf komen
we in het repertoire van de Gumbo Jazzband vaker tegen, zoals in het nummer
Ain’t Misbehavin’ en Black and Blue. Hij werd als Andriamanantena Paul
Razafinkarefo in 1895 geboren in Washington D.C.
Een mooie versie, met gezongen verse, is de opname van
Fats Waller
d.d. 16 mei 1934.
Het is weer zo’n heerlijke love-song……..
Verse:
Though my position is of low degree,
Chorus:
That's a porter's love song
I will be your dust pan
At the Jazzband Ball:
Lyrics:
Verse:
Piano players in the honky tonks, Would have to work on the sly
One tune was known to a few, Some steady habituees too
So the word of mouth, spread around the south,
Strictly entrez-nous
Chorus:
You better
dig that jazz band ball
And they call it D.I.X.I.E. High finally and élan.
Baby Brown:
Bij de meeste Jazzfans zullen de opnames van 5
januari 1935 door Thomas “Fats” Waller & his Rhythm en van de
New Orleans
Rhythm Kings op 20 februari 1935 echter bekender zijn. Alex Hill formeerde als
16 jarige pianist in 1924 zijn eerste eigen professionele band en kwam als
muzikaal directeur van een revue terecht aan de West Coast van de VS. Later ging
hij naar Chicago, om daarna in 1930 naar New York te verhuizen en daar een team
te vormen voor de revue “Hello 1931” met mede-pianist Thomas “Fats” Waller. Een
andere grote hit van Alex Hill is het nummer “I’m crazy ‘bout my baby” dat
misschien later ook nog wel eens in ons repertoire terecht zal komen en Beau Koo
Jack uit 1928 populair gemaakt door Louis Armstrong and his Savoy Ballromm Five.
In 1936 moet Alex zijn muzikale carrière wegens ziekte beëindigen waarna hij in
1937 aan de gevolgen daarvan komt te overlijden.
Wij volgen Fats Waller, maar hebben de intro gebaseerd op de opname van de New
Orleans Rhythm Kings uit 1935
Lyrics:
No matter where you've been sir, No matter what you've seen
You'll never from on Baby Brown, that neat sweet Georgia queen.
She's sure some jolly friend, sir, at just past seventeen,
There's none in town like Baby Brown, that neat sweet Georgia queen.
Cutín', pertin', goddam flirtin', you know the rest.
Can't help flirtin', makes that curtain, string down in my vest.
She's always bound to win, sir, I'm sayin' just what I mean,
My money's down, on Baby Brown, that neat sweet Georgia queen.
Big butter and egg man:
Het
nummer
werd door Percy Venable, een platenproducer in het Sunset Café (Chicago),
speciaal geschreven voor May Alix en Louis Armstrong.
De tekst wordt in de originele versie als een duet gezongen.
De verlegen en op May smoorverliefde Louis, die 25 jaar was op het moment van de
opnames, werd door May regelmatig “geplaagd” tijdens concerten. Het verhaal gaat
dat het zo erg was dat Louis regelmatig zijn teksten vergat en de bandleden
schreeuwden; “Hold it Louis, hold it”.
Big Butter and egg man is “slang” voor een “Big spender”. Het nummer werd in
1925 voor het eerst gespeeld en op 16 november 1926 opgenomen door
Louis Armstrong and his Hot Five
samen met May Alix.
Lyrics,
zoals Louis Armstrong het solo zong:
Now she wants a butter and egg man, from way out in the west.
She wants somebody who's working all day, So she's gotmoney whe she wants to
play.
Now pretty clothes they'll never be mine, but what she told me the other day.
I hope she don't change her mind.
Now she wants a butter and egg man, a great big butter and egg man,
from way down South.
Lyrics Louis Armstrong’s Hot Five met May Alix:
Blue turning grey over you:
Deze keer iets meer informatie over een nummer dat we al een hele tijd spelen.
Het nummer werd gecomponeerd door de bekende pianist Thomas
Fats” Waller en tekstschrijver Andy Razaf (geboren als Andriamanantena
Paul Razafinkarefo, als zoon van een edelman uit Madagascar en een neef van
koningin Ranavalona, III, van Madagascar).
Het nummer dateert van 1929, maar Fats Waller nam het zelf pas op
9 juni 1937
op. De eerste opname dateert van 17 januari 1930 opgenomen door
Barney Trimble and his Oklahomans
en werd in februari 1930 gevolgd door een opname van
Louis Armstrong and his Orchestra.
Meestal hebben we meer informatie over een nummer, waarom het is geschreven, of
voor welke show of gelegenheid. Dit keer niets van dit alles. Het nummer is niet
voor een speciale gelegenheid geschreven.
Lyrics:
Gee, how I miss, your tender kiss,
And the wonderful things we would do.
Now I run my hands, Through silvery strands,
You left me blue turning gray over you.
You used to be, so good to me,
That's when I was a novelty.
Now, you've new friends in view,
You've found someone new,
And left me blue turning gray over you.
Bourbon Street Parade:
Zoals gezegd staat de Vastelaovend voor de deur, in New Orleans Mardi Gras
genaamd. En hoewel het nummer Bourbon Street Parade geen Mardi Gras compositie
is, heeft het wel een link met Mardi Gras. Het nummer werd gecomponeerd in 1949
door Paul Barbarin. Paul was een zeer bekend drummer in New Orleans en tourde in
de eind jaren ’20 en ’30 met grootheden als King Oliver en Louis Armstrong. Hij
werd geboren in 1899 en stierf op 17 februari 1969. Paul Barbarin was een veel
gevraagde drummer en leidde zijn eigen
Paul Barbarin and his New Orleans Jazz
Band. In 1955 was hij de heroprichter van de fameuze
Onward Brass Band, die hij
leidde tot zijn dood.
17 februari 1969 (in Maastricht werd de optocht afgelast wegens te slechte
weersomstandigheden) liep Paul met de Onward Brass Band in een van de Mardi Gras
parades in New Orleans. Hij werd niet goed en werd naar het Charity Hospital
gebracht, waar hij overleed.
Heet dat sterven in het harnas ...... Bourbon Street Parade werd in 1951 voor het eerst opgenomen door de
Dukes of
Dixieland, die het nummer van Paul cadeau hadden gekregen.
Lyrics:
Let’s fly down, or drive down, to New Orleans.
That city, ’so pretty, it’s so extreme.
I’ll take you, I’ll parade you, down Bourbon Street.
You’ll see all the hot spots, you’ll meet all those big shots, down on New
Orleans.
Buddy Bolden Blues:
Buddy Bolden was, zo wil de overlevering, de eerste Jazztrompetist in New
Orleans. Er zijn geen opnamen die laten horen hoe dat geklinkt heeft, maar hij
moet een fenomeen zijn geweest, anders waren er niet zoveel verhalen over hem in
omloop gekomen.
Buddy Bolden werd als Charles Bolden geboren op 6 september 1877 in New Orleans.
Heeft hij als eerste muzikant Jazz gemaakt? Dat zou een beetje teveel eer voor
hem zijn, maar hij was wel een van de eerste die liedjes die hij bij de
dansbands hoorde op een geïmproviseerde wijze ten gehore bracht. Het verhaal
gaat dat hij hetgeen hij hoorde voor zijn medemuzikanten voorspeelde en zij samen
daarop verder improviseerde. Heb je meer interesse in deze vroege Jazzmuzikant
dan kunnen we je het boek “In search of Buddy Bolden” van Donald M. Marquis
aanbevelen.
Ook over het ontstaan van dit nummer is vanalles te vertellen. Zo wordt het
nummer t0egeschreven aan Jelly “Roll” Morton een befaamd Jazzpianist, waarover we
al vaker hebben geschreven. Willy Cornish, de trombonespeler in de band van
Buddy Bolden, heeft echter gezegd dat hij het nummer heeft gecomponeerd en de
oorspronkelijke titel Funky Butt was. De naam duidt op de Funky Butt Hall (ook
wel Union Sosn Hall genoemd) in New Orleans. Het was een “dance hall” in het
oorspronkelijke “Black Storyville” het “red-light” district van New Orleans
begin 20e eeuw. Met Funky, wordt gerefereerd aan de reuk van de zweetlucht die
in de dance halls hing. Jelly Roll Morton was in ieder geval degene die het nummer onder deze titel op
de plaat zette op 14 september 1939.
Lyrics (van Jelly Roll Morton)
I
thought I heard Buddy Bolden say
Deze keer een stuk dat gecomponeerd werd door Joe “King” Oliver en Louis
Armstrong. Joe “King” Oliver was Armstrong’s idool in New Orleans en op het
moment dat Armstrong van de King een telegram ontving met het verzoek zich als
tweede cornettist te melden bij zijn orkest in Chicago, verliet Armstrong New
Orleans.
In 1923 componeerden ze samen het stuk Canal Street Blues. Canal Street is
gelegen op de grens van uptown en downtown New Orleans, of wel het koloniale
(oude) deel van de stad en de nieuwere Amerikaanse sector (het tegenwoordige
Central Business district). Op de plaats waar nu Canal Street ligt was
oorspronkelijk een kanaal gepland dat de Mississippi had moeten verbinden met
het Basin (in de buurt van de vroegere Basin Street).
Het nummer werd op op 5 april 1923 opgenomen voor Gennett Recordings en was het
tweede nummer van de eerste opname sessie ooit van King Oliver’s Creole Jazz
Band. In de band speelden buiten Oliver en Armstrong, Johnny Dodds (kl), Honore
Dutrey (tb), Bill Johnson (sbs), Lil Hardin (pno), Baby Dodds (dms) en Johnny
St. Cyr (bj).
Crazy Rhythm:
Lyrics:
Crazy rhythm, here's the doorway, I'll go my way, you'll go your way
Here is where we have a showdown, I'm too high and you're too low down
They say that when a high brow meets a low brow, Walking along Broadway
Cuban Pete:
Bekend werd het nummer o.a. door de film Cuban Pete uit 1946 en als song in de
film The Mask uit 1994.
Het werd als eerste opgenomen door
Mantovani
and his Tipica Orchestra op 23 maart 1936 in de oorspronkelijke rumbo beat.
In 1937 werd het door
Louis
Armstrong and his Orchestra opgenomen. Dit is de versie die wij als Gumbo volgen, inclusief de
modulaties aan het einde van het nummer, maar dan in 6-mans formatie.
Lyrics:
They
call him Cuban Pete,
He's the king of the rumba beat
Yes sir, he's Cuban Pete
The senoritas they sing,
And how they swing with his sombrero
Hey, hey, for Cuban Pete,
He's the king of the rumba beat
Darktown Strutters Ball:
Een heel oudje deze keer. Shelton Brooks (je komt hem vaker in ons repertoire tegen)
schreef dit lied in 1915. Na de publicatie in 1917 werd het door Sophie Tucker
opgenomen in haar vaudeville optredens. Op 9 mei 1917 werd het voor de eerste
keer opgenomen door de “Six
Brown Brothers”.
De bekendere versie, die wij als bases gebruiken, dateert van 30 mei 1917, toen de
Original
Dixieland Jazz Band
het nummer opnam.
Sommige bronnen vermelden dat het lied is geïnspireerd door een jaarlijks feest
dat in Chicago werd georganiseerd. Het was een soort moderne equivalent van een
Carnevalsachtig feest dat reeds in de middeleeuwen werd georganiseerd. De
organisatie was in handen van de beter gesitueerden van Chicago, maar de
genodigden waren vooral prostituees en hun pooiers. Ook hier (evenals in de
Middeleeuwen) was de insteek om de draak te steken met het stadsbestuur, zoals
dat nog steeds rondom de Carnaval gebeurt.
Lyrics:
Verse:
I've got some good news, Honey,
An invitation to the Darktown Ball
It's a very swell affair
All the highbrows will be there
I'll wear my high silk hat and my frock tail coat
You wear your Paris gown and your new silk shawl
Ain't no doubt about it, Babe,
We'll be the best dressed in the hall.
Chorus:
I'll be down to get you in a taxi ,Honey, Better
be ready 'round half past eight.
Now baby don't be late, I want to be there when the band starts playin'.
Just remember when we get there, Honey,
Two steps we gonna have a ball.
Gonna dance right outta my shoes, when they play them Jelly Roll Blues.
Tomorrow night at the Darktown Strutter's Ball
Do you know what it means to miss New Orleans:
Lyrics (originele)
Do you
know what it means to miss New Orleans
Lyrics:
Did you mean it, When you made that mischief dance in your eyes
Did you mean it, When it ended in a kiss.
Did you mean it, When you made me see new stars in the sky
Did you mean it, Was it much to sweet to miss
And did you mean that remark, That you whispered in the dark,
You said you'de be, Absolutely on the up and up with me
Did you mean it, When you held me while the night drifted by,
Did you mean it, Hope you did 'cause so did I.
Exactly like you:
Het bekende duo Jimmy McHugh (muziek) en Dorothy Fields (tekst) schreef dit
nummer in 1930. Exactly like you werd geschreven voor de Broadway musical: Lew
Leslie’s International Revue en de eerste keer gezongen op 25 februari 1930 in
het Majestic Theater in New York. Helaas werd de revue geen groot succes, maar
Exactly Like You wel een zogenaamde “standard”.
In 1930 stond het in de hitparade in de U.S. We kennen het duo ook van o.a. “On
the sunny side of the Street” en “I can’t give you anything but love”.
De eerste opname van Exactly Like You dateert van 5 maart 1930 van
Roger Wolfe
Kahn and his orchestra.
Grace Hayes
was degene die het nummer in juli 1930 met de volledige vocal opnam inclusief
het gezongen couplet.
Enkele andere mooie opnames van Exactly Like You:
Frank
Sinatra
met Nat King Cole and the King Cole trio
Nina Simone
Aretha
Franklin
Stan Getz
and Dizzy Gillespie
Ella
Fitzgerald
Lyrics:
Verse:
I used to have a perfect sweetheart
C
Going home:
Going home, going
home,
What’s you’re name, oh what’s your name
Come on tell, tell me ‘fore I’m gone,
‘cause if I don’t leave now,
I want be going nowhere.
What’s you’re saying, and what you do
Well it’s time like this, and I’m tellin’ you
But if I don’t leave now,
I want be going nowhere.
Lyrics:
Verse:
When you`re near me, I feel so romantic.
When you`re far away, I`m always blue.
If you want me, To remain romantic.
Here are all the things You`ll have to do
Chorus:
H
Take me, honey Won’t you take me. Never to forsake me Cause I
love you so
Hold me, tenderly enfold me. Never try to hold me away from
you
How come you do me like you do:
Het verhaal achter dit nummer, dat geschreven is door de Vaudeville komedianten
Gene Austin en Roy Bergere, is dat Roy en Gene in een lift stonden waar
pindaschillen op de grond lagen. De liftboy zou toen hebben gezegd, how come you
do me like you do. Er zijn meer voorbeelden in de jazz waarbij de tekst is
gebaseerd op uitspraken die tekstdichter opvingen. Denk bijvoorbeeld aan “I
can’t give you anything but love”. De eerste opname van How come You Do Me Like
You Do dateert van 28 maart 1924 gezongen door
Marion Harris. Als Gumbo Jazzband volgen wij een opname van 17 november 1924, opgenomen door het
orkest van Fletcher
Henderson. Gene Austin kennen we ook van een hit uit 1927:
My blue heaven.
Lyrics:
Way soon this mornin', I come rappin' at your door.
You kept me waitin', like you never did before.
That't a sign, brown skin,
I'll never rap no more (no more)
How
come you do me like you do, do, do,
How come you do me like you do.
Why do you try to make me feel so blue,
I ain't done nothing to you.
Do me right, or else just let me be,
'cause I can beat you doing, what you're doing to me.
How come you do me like you do, do, do,
How come you do me like you do.
Don't I let you do just what I want you to?
Don't I let you cheer me up when I feel blue?
And when it coms to huntin' jobs, I never shirk,
I can always find a job but won't go to work.
Don't I always try to let you have my way?
And still you treat me mean and meaner ev'ry day?
You better treat me right or let me be,
'cause I can beat you doin' what you're doin' to me.
How deep is the ocean:
Lyrics:
How much do I love you? I'll tell you no lie
How far would I travel, Just to be where you are?
Een nummer dat niet zo vaak door jazzbands gespeeld wordt, maar
in onze ogen toch echt een juweeltje is. Het stuk werd in 1938 gecomponeerd door
Jelly Roll Morton (pianist, componist, arrangeur, pooier en gambler) en voorzien
van een tekst door Ed Werac. Ed Werac schreef de lyrics onder pseudoniem, omdat
hij onder contract stond van een andere platenmaatschappij dan Jelly. Hij was
bang dat zijn bazen niet zouden accepteren dat hij voor anderen schreef. Zijn
eigenlijke naam is Roy J. Carew. Hij schreef onder andere ook de lyrics voor het
ook door Jelly Roll geschreven Sweet Substitute. Ferdinand Joseph LaMothe, als
muzikant bekend onder de naam “Jelly Roll” Morton nam het nummer op 23 januari
1940 op met zijn Jelly Roll Morton’s Hot Six.
If you knew how I loved you
I get the blues when it rains:
Op 28
juni 1928 nam Carl Howard dit nummer op, spelend op de ukelele. Hij speelde het
nummer niet als een bleus, zoals wij het spelen, maar in een medium
foxtrot-achtig tempo. Het stuk werd geschreven door Harry Stoddard en van tekst
voorzien door Marcy Klauber. Het is de enige song van het tweetal dat in het
Jazzrepertoire terecht kwam. In 1929 kreeg het grote bekendheid door de opname
van het orkest Guy Lombardo and his Royal Canadians die op de 8e
plaats van de hitparade terechtkwam.
Lyrics:
Chorus:
I get the blues when it rains the blues I can't lose when it rains
Verse:
It was raining dear, when I met you
I've found a new baby:
Het nummer werd in 1926 geschreven door Spencer Williams (muziek) en
Jack Palmer (tekst) en voor het eerst op de plaat gezet door Clarence Williams
Blue Five op 22 januari 1916. De band nam een instrumentale versie op en een
versie met zangeres Eva Taylor.
Het nummer was de eerste opname die
Dave Brubeck (1942 als
amateurmuzikant) opnam (hier de versie van 1953).
Lyrics:
Verse:
Ev'rybody look at me,
Happy fellow you will see,
I've got someone nice, oh, gee!
Oh what joy, what bliss.
Just the treasure that I need,
Pure as gold and guaranteed.
Is she pretty? Yes, indeed,
Let me tell you this.
Chorus:
I've found a new baby,
I've found a new girl,
My fashion plate baby, has got me a whirl.
Her new way o' lovin',
done made me her slave,
Her sweet turtle dovin', is all that I crave.
Sweetest miss, with a kiss, full o' bliss,
can't resist somehow.
Tells me lies, but she's wise, naughty eyes, mesmerise I vow,
and how, I don't mean maybe!
I just had to fall,
I've found a new baby, new baby that's all.
Dit nummer werd in 1927 geschreven door Glyn Lea “Red” Long. Hij was de
klarinettist (en ook pianist) van het in de jaren ’20 zeer bekende Halfway House
Orchestra in New Orleans. Deze band werd opgericht door Albert “Abbie” Brunies,
een van de telgen van de muzikale familie Brunies uit New Orleans. In de band
speelden ook leden van de New Orleans Rhythm Kings. De band is genoemd naar het
Halfway House dat in 1914 werd geopend als dance hall en zijn naam ontleende aan
het feit dat het gelokaliseerd was tussen het business centrum van New Orleans
en “the lakefront” aan Lake Ponchartrain, waar resorts lagen als Milneburg en
West End. Het Halfway House sloot zijn deuren in de jaren ‘30, maar deed hierna
nog dienst als ijssalon en het huisde de Orkin Pest Control. In 2000 werd grote
schade aangebracht door een brand en in 2005 werd het zwaar beschadigd ten
gevolge van hurricane Katrina. In 2010 is het gebouw met de grond gelijk
gemaakt. Een treurig eind aan een stuk jazzhistorie in New Orleans.
I want somebody to love werd op 24 oktober 2017 opgenomen door het
Halfway House
Orchestra.
Lyrics:
I want
somebody to love, somebody to love just me.
I
want a heavenly bliss
L
I wish I could shimmy like my sister Kate:
Armstrong vertelde aan zijn biograaf, Laurence Bergreen, dat Clarence Williams
de melodie opschreef tijdens een optreden van Armstrong bij Pete Lala’s en hem
had gevraagd het te verkopen. De oorspronkelijke tekst (zie later in dit verhaal)
werd door Williams gewijzigd in een opgeschoonde versie. Piron werd later
gevraagd naar bovenstaande en hij vertelde aan Al Rose dat het nummer al veel
ouder was en dateerde van voor Armstrong’s geboorte.
Kate, waarna de titel verwijst, was -zoals Louis Armstrong heeft verteld- de
vermoorde bordeeleigenares Katie Townsend. Katie of Kate Townsend had een
“high-class establishment” op 40 South Basin Street, in de dagen voordat
Storyville werd geopend. Aan haar carrière kwam op 3 november 1883 abrupt
een einde toen ze werd vermoord door haar minnaar Troisville Syker. Hij werd echter
vrijgesproken omdat hij aangaf haar uit zelfverdediging te hebben gestoken met
een mes.
Het lied werd als eerste op de plaat gezet door
Ladd’s Black
Aces
oftewel de Original Memphis Five met een opname van 21 augustus 1921. Op 15
februari 1923 zong Bessie Smith het tijdens een auditie voor Okeh records (met
o.a. Sidney Bechet in de band), maar Okeh gaf de opname nooit uit, omdat zij de
stem van Bessie te ruw vonden.
Laurence Bergreen schreef in zijn biografie “Louis Armstrong an Extravagant
Life” dat toen Louis Armstrong werd ingehuurd door Edward “Kid” Ory, Louis de
opdracht van hem kreeg om een nummer te schrijven waardoor Ory de jonge
Armstrong in de spotlight kon zetten. Het werd een nogal schunnig lied dat werd
gespeeld onder de titel “Keep Off Katie’s Head”, maar ook als “Take your finger
out of Katie’s Ass”. In 1959 zong Kid Ory mogelijk de oorspronkelijke tekst
tijdens een concert in Denemarken:
Why don't you keep off Katie's head?
It’s a shame how you’re lyin’ on her head.
I thought sure you would kill her dead.
Why don’t you be nice, boy – and take my advice,
Keep off Katie’s head, I mean – get out of Katie’s bed.
Tekst, zoals uitgegeven door Williams en Piron:
First verse
Ev'ry one there said she danced so great.
I realized a thing or two, Then I got wise to something new,
I look'd at Kate, she was in a trance
And then I knew it was in her dance
All the boys are going wild
Just over Katie's dancing style.
Chorus
She shivers like the Jelly on a plate;
My mammy wanted to know last night,
Why all the boys treat Sister Kate so nice,
Ev'ry boy in our neighborhood
Knows that she can shimmy and it's understood.
I know I'm late but I'll be up to date,
When I can shimmy like my sister Kate.
I mean, shimmy like my sister Kate.
Second verse
Thought if I want to be up to date,
I had to shimmy like sister Kate.
Although I tried twas all in vain,
But sister Kate could not be blamed,
She made me dance till I got sore feet,
I will be glad when it's all complete,
Tried so hard to imitate
To shimmy like my sister Kate.
Een
nummer geschreven door Joseph Meyer met een tekst van Eddie de Lange en Frank Loesser. Het nummer werd geschreven voor de revue: Lew Leslie’s Blackbirds of
1934 en werd de eerste keer opgenomen op 1 mei 1934 door
Henry “Red” Allen and his
orchestra en meer bekend geworden door de opnamen van
Fats Waller & his Rhythm
(16 mei 1934).
De eerste versie is een onvervalste Charleston, terwijl Fats Waller er met zijn
uniek pianospel en een stevige gitaarbeat een meer swingende uitvoering van
maakte. Voor de Gumbo Jazzband was de versie van de New Orleans Jazz Vipers het
uitgangspunt om een eigen versie te ontwikkelen, met zang van
René Stallinga. Dit is weer zo’n nummer in ons repertoire dat je niet al te vaak
hoort bij collega bands, maar door ons vaak wordt gespeeld o.a. bij de
regelmatige optredens voor diverse Lindy Hop dansfeesten.
Lyrics:
Verse:
When
I'm with you I feel so small
Right in my shell I want to crawl
I wonder why I had to fall for you
Why do you make my life so tough?
Seems I can't love you half enough
You're so heavenly, much too much for me
I wish that I were twins, you great big babykins
So I could love you twice as much as I do
I'd have four loving arms to embrace you
Four eyes to idolize you each time I face you
With two hearts twice as true what couldn't four lips do
When four ears hear you saying, "I'm yours"
You great big babykins, I wish that I were twins
So I could love you twice as much as I do
Love is just around the corner:
Leo Robin was een componist-tekstdichter die we o.a. kennen van het nummer
"Diamonds are a girl’s best friends", gezongen door
Marilyn Monroe.
Hij begon zijn carière op Broadway maar verhuisde in 1932 naar Hollywood, om
voor Paramount Pictures te gaan werken. Hij was in de jaren 1930' begin 1940 een
van de leading filmsongwriters samen met Ralph Rainger.
Lewis E. Gensler begon zijn carrière eveneens op Broadway en verhuisde daarna
ook naar Hollywood, waar hij eveneens ging werken voor Paramount Pictures.
Lyrics:
Love is just around the corner, any cozy little corner
Deze maand wat informatie over “The love nest”. Een lied geschreven voor de
musical Mary, die in 1920 voor het eerst werd opgevoerd. Het lied The Love Nest
werd in datzelfde jaar opgenomen door
John Steel. De lyrics werden geschreven
door Otto Harbach op een compositie van Louis A. Hirsch. De musical gaat over
het Mary, die verliefd wordt op de zoon van haar baas. De zoon gaat echter zijn
eigen weg en start een bedrijf in mobile homes (let wel we schrijven 1920) met
de naam “Love Nest”. Na enige jaren komt
de zoon terug bij zijn vader als succesvol en welgesteld zakenman, zich
inmiddels bewust van zijn liefde voor Mary. Van het een komt het ander en ze
leefden nog lang en gelukkig.
Verse:
Many builders there have been, Since the world began.
Palace cottage, mansion, Inn, They have built for man.
Some were small, and some were tall, Long or wide or low.
But the best one of them all, Jack built long ago.
'Twas built in bygone days, Yet millions sing its praise.
Chorus:
Just a love nest, Cozy and warm.
Like a dove rest, Down on a farm
A veranda with some sort of clinging vine
Then a kitchen where some rambler roses twine
Then a small room, tea set of blue.
Best of all room, Dream room for two.
Better than a palace with a gilded dome,
Is a love nest, You can call home.
Verse:
Building houses still goes on, Now as well as then.
Ancient Jack and Jill are gone, Yet return again.
Ever come the question old, Shall we build for pride,
Or shall brick and mortar hold
Warmth and love inside?
The answer you may know, Jack solved it long ago.
Making Whoopee:
De muziek (van dit nummer maar ook van de hele musical) werd geschreven door
Walter Donaldson en de tekst is van Gus
Kahn. De oorspronkelijke versie werd gezongen door
Eddie Cantor. In het lied wordt een toekomstige echtgenoot gewaarschuwd voor de “val” van het huwelijk.
Beginnend met alle feestelijkheden rondom de ceremonie en de “honymoon” wordt
later gezongen over de verplichtingen, verantwoordelijkheid, de mogelijke
affaires en een scheiding, om te eindigen met een wijze raad van de rechter.
Alles bijelkaar geen nummer om te spelen bij vrijgezellenavonden, of huwelijken!
Originele Lyrics van Eddie Cantor:
Every time I hear that dear old wedding march
To most people weddings mean romance
Another bride, Another groom,
Gumbo lyrics naar het voorbeeld van o.a. Ella Fitzgerald (1e deel):
Another bride, another June, Another sunny honeymoon
Another season, another reason
For makin' whoopee
A lot of shoes, a lot of rice
The groom is nervous, he answers twice
It's really killin', That he's so willin'
to make whoopee
Now picture a little love nest, down where the roses cling
Picture the same sweet love nest, think what a year can bring.
He's washin' dishes and baby clothes
He's so ambitious he even sews
But don't forget folks,
That's what you get folks, for makin' whoopee
Mama Inez (Ay Mamá Inés):
De muziek werd in de jaren ’20 herschreven voor dansmuziek door Eliseo
Grenet en Ernesto Lecuona en van tekst voorzien door Antonio Castells en Aurelio
Riancho. In 1927 werd het lied gebruikt in de zarzuela “Niña Rita” waarvan de
première was op 29 september 1927 in het Teatro Regina in Havana.
Zoals jullie het van ons gewend zijn zoeken we, indien mogelijk, altijd naar
originele opnames of zelfs bladmuziek. Dat is ons bij dit nummer ook gelukt,
waardoor wij het in zijn geheel in ons repertoire hebben opgenomen. Peter
Corsius zal de lyrics voor zijn rekening gaan nemen, zodat we een nog uniekere
uitvoerring krijgen van de Gumbo Jazzband.
Originele tekst:
A quiestanto dos Ios negros, Que venimos a rogar.
Que nos conce dan permi so para cantar y bailar.
Yi taba casa madrina, Que yer me mando a buscar,
Que del solar de laes qui na ne lle vivaan el manglar.
Ay Mama Inés, Ay Mama Inés,
to dos los negros tomamos café.
Ay Mamá Inés, Ay Mamá inés,
to dos los negros tomamos café.
Nos vamos "pala" solas, don de va lanto negrito
a bailar el cangrjito taitica vamo al manglar.
Deel van de herschreven tekst door Grenet:
In sloppy Joe's in Havana, I lingered quenching my thirst,
I saw a dancer there, That was realy where I saw her first.|
Such graceful beauty and rhythm, Had never come to my sight.
She made me want to stay, danced my heart away most ev'ry night.
They hum and strum that La Rumba for you.
though others come, their La Rumba won't do.
But now this brand new fandango's, get lile nothing got me before.
Oh mom Enez, oh mom Enez,
No Cuban rum like La Rumba for me.
Old rockin' chair:
Het nummer werd in 1929 geschreven door Hoagy Carmichael en voor
het eerst op de plaat gezet door
Louis Armstrong & his Orchestra met Hoagy als
zanger op 13 december 1929.
Door de crash van 1929 was Hoagy bijna bankroet. Hij kreeg zijn muziek niet goed
onder de aandacht gebracht. Hij liet het zijn goede vriend Louis Armstrong
horen, die gecharmeerd was van het stuk. Zij namen het nummer op en het werd een
groot succes. Onder andere door dit nummer werd Hoagy weer bekend bij het grote
publiek en volgden nog meer schitterende composities. Denk bijvoorbeeld een aan
het prachtige Stardust,
Georgia in my Mind of
The nearness of you.
In Old Rockin’ Chair kijkt een “old black lady” terug op haar leven in
afwachting van haar sterfdag, waarop ze zich moet verantwoorden. Het werd de
herkenningstune van Jazzzangeres
Mildred Bailey. Ze werd er zo mee geassocieerd
dat zij bekend werd als “The rockin’ chair Lady”.
Lyrics:
Old
rockin' chair's got me
Cane by my side
Fetch me that gin, son
'Fore I tan your hide
Can't get from this cabin
Ain't goin' nowhere
Just sitting here grabbing
At them flies round this old rockin' chair
My dear old aunt Harriet
Up in heaven she be
Send down sweet chariot
For the end of these troubles I see
Old rockin' chair gets it,
Judgement day is near
I'm chained to that old rockin' chair
Over in the Gloryland:
Lyrics:
1) I’ve a home prepared where the Saints abide, Just over in the Goryland
And I long tobe by my Savior’s side, Just over in the Gloryland.
Refrein:
Just
over in the Gloryland, I’ll join that happy angel band,
Just over in the Gloryland.
Just over in the Gloryland, There with the mighty host I’ll stand.
Just over in the Gloryland.
2) I am on my way to those mansions fair, Just over in the Gloryland.
There to sing God’s praise and his glory share, Just over in the Gloryland
3) What a joyful thought that my Lord I’ll see, Just over in the Gloryland.
And with kindred saved, there forever be, Just over in the Gloryland.
4) With the blood-washed throng I will shout and sing, Just over in the
Gloryland
Glad hosannas to Christ, the Lord and King, Just over in the Gloryland.
Perdido:
Deze “standard” werd gecomponeerd door Juan Tizol. Tizol, die op 31 december
1900 werd geboren in San Juan - Puerto Rico kwam in 1920 naar de U.S. Vanaf
1929 speelde hij in het orkest van Duke Ellington. Buiten Perdido is Tizol ook
bekend geworden als componist van het nummer “Caravan”. De eerste opname (voor
radio) dateert van 3 december 1941 en het werd op de plaat gezet op
21 januari 1942.
Later in 1944 werd door Ervin Drake en Hans Lengsfelder een tekst gedicht, maar
die werd slechts sporadisch bij opnames gebruikt. Een uitzondering is de versie
van
Ella Fitzgerald
met het orkest van Ellington uit 1957
Deze song heeft weer een mooi verhaal. Dat verhaal wil dat Juan Tizol het nummer
schreef in the trein en de compositie aan Ellington gaf, die er ter plekke een
arrangement op maakte. Perdido is Spaans voor vermist, kwijt.
Een ander verteld dat Tizol werd geïnspireerd voor het nummer terwijl hij met
het orkest van Ellington met de bus onderweg was naar een optreden en langs
Perdido Street in New Orleans reed.
Lyrics:
Perdido
Lyrics:
I want
some red roses for a blue lady
I want some red roses for a blue lady
Your best white orchid for her wedding gown.
We
krijgen soms de opmerking dat dit wel een hele vreemde eend in onze bijt is. De
meeste mensen kennen het nummer van
The Platters (1960) of
Fats Domino (1963),
maar het nummer
Door de opname van Nat King Cole in 1951 kwam het nummer weer opnieuw onder de
aandacht van diverse bands.
Kennedy werd bij het schrijven van de tekst geïnspireerd door de Red Sails van
de “Kitty of Coleraine” een jacht dat hij regelmatig zag in Ierland en meedeed
aan zeilwedstrijden tussen Portrush en Portstewart. Hij schreef het lied terwijl
hij in Portstewart verbleef, waar nog steeds jaarlijks het Red Sails Festival
wordt georganiseerd.
Lyrics:
Verse:
'Twas dawn when the fisher boats gathered,
I wandered away from the throng
I heard a fisher gorl singing,
and this sweet phrase was her song
Red sails in the sunset,
'Way out on the sea
Oh! carry my loved one
Rosetta:
Deze keer een nummer zonder veel historie (niet geschreven voor een vaudeville
show of film), maar wel een stuk dat meer bekend is en in allerlei diverse
stijlen gespeeld wordt. Een nummer in 1928 geschreven door pianist Earl Kenneth
“Fatta” Hines en van tekst voorzien door Henri William Woode. Het nummer werd
pas vijf jaar later, op 13 februari 1933, voor de eerste maal opgenomen door
Earl Hines with his Orchestra, waarvan Henri Woode de arrangeur was. Vreemd
genoeg werd het nummer pas gepubliceerd in
1935.
Lyrics:
Rosetta, my Rosetta, in my heart, dear, there’s no one but you.
You told me that you loved me, Please don’t leave me for somebody new.
You made my whole life a dream; I pray that you’ll make it come true.
Rosetta, sweet Rosetta, Please say that I’m just the one, dear, for you.
Second line:
Dit nummer werd in 1956 geschreven
door een echte New Orleanian, mr. Paul Barbarin, Geboren in New Orleans op 5 mei
1899 of 1901 en overleden op 17 februari 1969, nadat hij tijdens een Mardi Gras
parade in elkaar zakte. Barbarin is een echt muzikantengeslacht in New Orleans
tot op de dag van vandaag. Paul speelde o.a. met Louis Armstrong in het orkest
van Luis Russell in de jaren ’30 van de vorige eeuw, maar kwam na de tweede
wereldoorlog terug naar New Orleans en bleef daar spelen tot aan zijn dood. Paul
Barbarin nam het nummer in 1954 op met
Paul Barbarin and his New
Orleans Jazz Band.
Vanaf driekoningen starten in New Orleans de voorbereidingen op de Mardi Gras
(onze Carnaval) waarbij ieder weekend door de verschillende Mardi Gras
verenigingen parades worden georganiseerd. Tijdens o.a. deze parades danst de
second line op de muziek van de brass bands. De second line kan derhalve
verwijzen naar deze dansers (achter de band), maar ook naar de ritmesectie van
een Jazzband. De tekst van het nummer begint met: “When you hear that beat”……
verwijzend dus naar de drummer van de band, de altijd draaiende motor waarop
iedereen kan vertrouwen……. En dat mag ook wel eens gezegd worden.
Lyrics:
When you hear that beat, It's new Orleans you meet.
That thrill gets in your feet, When you hear that Second line.
Young and old you meet, They're dancing in the street
You see old men, you see young men, They all dancing,
in that second line.
Shake it and break it:
Deze keer een nummer
dat we sinds kort in ons repertoire hebben opgenomen, getiteld Shake it and
Break it. Het nummer werd geschreven door H. Quail Clarke en Louis Frank Chiha
(alias: Lou Friscoe Chiha) in 1921. De eerste opname dateert van 1921 en werd
opgenomen door de Original Memphis Five.Van oorsprong is het een stuk geschreven
en opgenomen in de ragtime stijl en werd het niet in up tempo gespeeld. Maar
midden jaren ’20 werd het door o.a.
King Oliver and his
orchestra al in een up tempo gespeeld.
Het is een nummer dat door alle grootheden van de
traditionele Jazz is gespeeld en opgenomen en behoort tot de standards. In de
jaren ’60 werd de titel “Shake it and Break it” vaak vermeld bij een ander
nummer, Weary blues. Waardoor dit misverstand in de wereld kwam is ons niet
bekend. Wel wordt deze vergissing nog steeds op LP’s en CD’s gemaakt. Het zijn
toch echt twee hele andere nummers.
Wij hebben er ook voor gekozen om Shake it and Break it in de mid-jaren stijl te
spelen.
Somebody loves me:
Somebody loves you werd in 1924
gecomponeerd door George Gershwin en de tekst werd geschreven door Ballard
MacDonald en George Gard “Buddy” DeSylva. Het lied
werd gebruikt in George White’s Scandals in 1924 een Broadway Revue. De eerste
versie op de plaat werd opgenomen door
Ray Miller’s Orchestra op 10 juli 2914.
George Gershwin hoeft natuurlijk verder geen introductie. Hij werd
o.a.bekend door de composities die hij samenmaakte met zijn broer Ira. Denk
bijvoorbeeld aan hen samenwerking bij de befaamde opera Porgy en Bess. Ballard
MacDonald was een zogenaamde Tin Pan Alley tekstschrijver. Hij schreef de tekst
van o.a. Back home again in Indiana en de teksten en libretto’s van Broadway
producties als Ziegfeld’s Midnight Frolic.
DeSylva’s eerste succesvolle song schreef hij voor de productie Sinbad in 1918
met o.a. Al Jolson. Hij werkte in de begin jaren 1920 veel met George Gershwin
samen, o.a. creëerden zij de one-act Jazz Opera Blue Monday, die als voorloper
kan worden gezien van de later opera Porgy and Bess, tien jaar later. Bekende
Jazzsongs waar hij de teksten voor schreef waren o.a. Avalon, the Birth of the
Blues and Save your sorrow.
Lyrics:
When this world began, It was Heaven's plan
There should be a girl for ev'ry single man
To my great regret, Someone has upset
Heaven's pretty progamme for we've never met
I'm clutching at straws, just because, I may meet him/her yet
Somebody loves me, I wonder who
I wonder who he/she can be
Somebody loves me, I wish I knew
Who can he/she be worries me
For ev'ry boy/girl who passes me I shout, " Hey, maybe
You were meant to be my loving baby. "
Somebody loves me, I wonder who
Maybe it's you
Someday you'll be sorry:
De comedy musical kwam er nooit, maar de song nam hij op 10 juni 1947 op onder
de titel Someday als Louis Armstrong and his All Stars.
Bijzonder is dat hij de band al de All Stars noemde, terwijl zij nog
nooit onder die naam hadden opgetreden ten tijde van de opname.
Lyrics:
Someday you'll be sorry
South (Pork Chop):
Het nummer werd door Bennie Moten en Thamon Hayes geschreven in 1924 en in 1947
door Ray Charles (pseudonyme van Charles
Carpenter) van lyrics voorzien. De eerste opname dateert van 29 november 1914 en
is opgenomen door Benny Moten’s Kansas City Orchestra.
New Orleans klarinettist Big Eye Louis Nelson Delisle nam het nummer onder de
naam Pork Chop op in 1949, omdat hij de titel van het nummer niet wist.
Waarschijnlijk refereert de titel naar Oliver “Pork Chop” Anderson (1927-1986)
die een fameus tapdanser was in New Orleans en grand marshall van de Tuxedo
Brassband. Pork Chop overleed in grote armoede en de familie had geen geld voor
de begrafenis. Inwoners van New Orleans doneerde en zorgden voor een waardige
begrafenis, waarbij een grote menigte aanwezig was.
https://www.gettyimages.nl/detail/video/fans-celebrate-in-the-streets-of-new-orleans-at-a-nieuwsfootage/1272037194
Oliver
"Pork Chop" Anderson.
Lyrics:
Way down below that old Dixon Line,
Where the weather really is fine,
Don’t you know just what I’m talking about,
You wanna find out,
Then come take a trip with me.
Down below that ols Dixon Line,
Where a friendly face is common to see
That’s where I’m going to be.
Where the folks are happy and gay,
where the easy way is the right way,
Where the bees make music all day,
Don’t you know you’re right next to heaven down South
Moonshine is mellow and bright,
Where the breezes play tag with the night,
Down where the sun,
Down gals hold you tight,
Lawdy how I love the South.
Summertime:
George Gershwin schreef de opera Porgy and Bess in 1935 op teksten geschreven
door Ira Gershwin en DuBose Heyward. Deze laatste nam het leeuwendeel van de
teksten voor zijn rekening. Porgy and Bess is gebaseerd op het toneelstuk Porgy
van DuBose en Dorothy Heyward, dat op zijn beurt weer gebaseerd was op de roman
Porgy van DuBose Heyward.
In de opera wordt het lied drie maal gezongen. Een maal als slaapliedje en
vervolgens in de tweede akte bij dreiging van storm om de baby gerust te stellen.
In de derde akte wordt het ingezet als Clara (een van de hoofdpersonen) niet uit
de storm terugkeert en Bess zich over de baby ontfermt. Voor de liefhebbers hier
de link naar de musical uit 1959.
De eerste opname dateert van
19 juli 1935. Gershwin geeft vooraf zijn
instructies aan het orkest. Zeker de moeite van het beluisteren waard.
Summertime werd hier gezongen door Abbie Mitchell
De opname van de eerste versie, tijdens een repetitie met Abbie Mitchell, hoor
je hier:
Voor de
Gumbo Jazzband heeft onze alt-saxofonist Jan Bessems het voorbeeld van Sidney
Bechet als uitgangsunt genomen voor zijn vertolking van Summertime. De versie
dateert van 8 juni 1939 en begint met een subsiele bluesachtige intro van de
gitarist Teddy Bunn, gevolgd door de onmiskenbare klanken van Bechet, die echter
met veel minder vibrato speelt dan we vaak van hem horen.
Lyrics:
Summerime
Fish are jumping, And the cotton is high
Oh, your daddy's rich
With daddy and mammy standing by
Lyrics:
Two by two, they go marching through,
The sweethearts on parade
I can’t help, crying as they pass me by,
The sweethearts on parade.
I’d love to join them but they go by me,
Cause it takes more than one to join their army.
How I pine, just to fall in line,
With the sweethearts on parade.
Tishomingo Blues:
De muziek van Spencer Williams komen jullie regelmatig tegen in het traditionale
Jazzrepertoire. Wij spelen o.a. de nummers Royal Garden Blues, Basin Street
Blues en I’ve found a new baby die van zijn hand kwamen. Hij werd in 1889
geboren in Vidalia in de staat Louisiana, trad in 1907 al op in Chicago en ging
omstreeks 1916 naar New York. Tussen 1925 en 1928 was hij regelmatig met bands
in Europa en schreef hij tijdens die verblijven voor o.a. Josephine Baker in de
Folies Bergère in Parijs.
Eind jaren ‘20 werd hij in New York vrijgesproken van een moordaanslag en in
1932 verhuisde hij naar Europa. In 1957 verhuisde hij terug naar de VS waar hij
in 1965 stierf in Flushing, Queens.
Lyrics
(originele)
Verse:
Oh Mississippi, oh Mississippi
Chorus
I'm goin' to Tishomingo, because I'm sad today
I'm goin'to
Tishomingo.
You are my sunshine:
De eerste opname dateert van 22 augustus 1939 en werd opgenomen door de
Pine Ridge
Boys,
je krijgt er tranen van in je ogen. Wie de oorspronkelijke schrijvers van dit
lied uit 1939 zijn is echter niet duidelijk. Oliver Hood, die het lied begin
jaren ’30 zong op een “Veteran’s of Foreign Wars Convention in Georgia” wordt
echter vaker als componist vermeld. Op 5 februari 1940 nam
Charles
Mitchell’s Orchestra
het lied op, met zanger Jimmie Davis. De opname is apart door de mengeling van
country en Jazz. Charles Mitchell en Jimmie Davis hebben het copyright op hun
naam sinds 30 januari 1940. In de periode 1944-1948 was Davis gouverneur van de
staat Louisiana en opnieuw in de periode 1960-1964. Tijdens zijn campagne
gebruikte hij het lied, dat in 1977 officieel een van de “State songs” van
Louisiana werd.
Voor een aantal leden van de Gumbo heeft dit nummer jeugdsentiment, omdat dit
lied tijdens de Carnaval heel veel gespeeld en gezongen werd in Maastricht. We
hebben het lied dan ook graag omarmt en in ons reperoire opgenomen.
In 1941 werd het lied gebruikt in de film Back in the Saddie. In de loop der
tijd is het nummer in allerlei muziekstijlen op de plaat gezet, o.a. door
Bing Crosby,
Ray Charles
en
Johnny Cash.
Chorus:
from Toledo Bend.
Way down yonder in New Orleans:
Op 6 juli 1922 werd de song opgenomen in de revue “Spice of 1922” gespeeld in de
Winter Garden (New York). Erg succesvol was deze revue ook niet. De revue hield
het 8 weken vol, maar Way down yonder in New Orleans werd wel een Amerikaanse
klassieker.
De eerste plaatopname dateert van 14 augustus 1922 en werd opgenomen door
“Henry Burr & Peerless Quartet”.
Lyrics:
There's a Garden of Eden... you know what I mean.
Creole babies with flashin' eyes, Softly whisper their tender sighs
Then stop.... won't you give your lady fair... a little smile
Stop.. ya bet your life you'll linger ... there a little while
We've got heaven right here on earth, With those beautiful queens, Way down
yonder in New Orleans
Weer
eens een blues die geen blues is. In voorgaande nieuwsbrieven hebben we al vaker
uitgelegd hoe dat zit, dus we zullen niet in herhaling vallen.
Dit nummer, dat geënt is op de ragtime muziek, werd gecomponeerd door Artie
Matthews en gepubliceerd in 1915. De lyrics werden pas in 1956 geschreven door
Mort Greene en George Cates waarschijnlijk voor de
opname van de The McGuire
Sisters.
Bijzonder is dat tijdens de revival van de New Orleans Jazz, na de 2e WO, de
titel vaak als Shake it and Break it werd vermeld. Geheel ten onrechte, want
Shake it and Break it is een heel ander nummer. De oorzaak daarvan is dat veel
Jazzmuzikanten in de jaren ’50 en ’60 veel plaatopnames maakten, maar niet meer
zeker wisten hoe de titel van een nummer was.
Denk
aan een nummer als “South”, dat in de jaren ’50 vaak werd opgenomen onder de
naam “Pork Chop”.
Weary Blues werd als Jazznummer voor het eerst in januari 1920 opgenomen door
klarinettist Yellow
Nunez and the Louisiana Five.
Daarna werd het door alle bekende traditionele Jazzmuzikanten opgenomen zoals,
Louis Armstrong,
Sidney Bechet,
George Lewis,
Bunk Johnson etc.
Uitgeverij Stark Music Co. (gevestigd in St. Louis) had een prijs uitgeloofd van
$ 50.00 voor degene die een compositie kon maken die kon dienen als grote
tegenhanger van W.C. Handy’s zeer populaire St. Louis Blues. Artie Matthews
bracht Weary Blues naar de uitgeverij. Het werd zo’n succes dat hij bovendien
van mr. Stark € 27.00 extra kreeg om een fatsoenlijk pak te kopen. Dat is nog
eens een werkgever!
Lyrics:
Weary blues from waitin'
T
The snow falls 'round my window
Weary blues from waitin'
Through tears I watch young lovers
What a wonderful world:
Het nummer werd in de US niet gepromoot, omdat de president van ABC Records,
Larry Newton, totaal niets in dit langzaam nummer zag. Hij wilde dat Armstrong
nummers ging spelen/zingen zoals het eerder uitgebrachte Hello Dolly en legde de
opnames bijna stop. Hij werd uit de studio verwijderd en de opnames werden
alsnog afgemaakt.
Na het succes van Armstrong’s versie, heeft
Bennett het alsnog enige keren
opgenomen.
Lyrics:
I see
trees of green, Red roses too
The colors of the rainbow, So pretty in the sky
I
They'll learn much more, Than I'll ever know
And I ink to
myself, What a wonderful world
Voor Opler was het een van de weinige succesvolle composities, maar het lied
werd wel door de muziekjournalisten als een van de beste songs van 1931 benoemd.
De tekst van het nummer spreekt voor zich. Een bekend Mardi Gras nummer, ondanks
dat Opler (New York) en Mercer (Savannah, Georgia) beide niet uit New Orleans
kwamen.
Lyrics:
While we danced, as we dreamed, at the Mardi Gras
Was romance, what it seemed, at the Mardi Gras.
Was the love that we made, just a brief masquerade,
Was it gone with the song, that the orchestra played.
With a sign, with a glance, at the moon above,
Was it just, by chance, we spoke of love,
While we danced at the Mardi grass
Wrap your troubles in dreams and dream your troubles away:
Lyrics:
When skies are cloudy and gray, They're only gray for a day
Your castles may tumble, That's fate after all
So wrap your troubles in dreams, and dream your troubles away
You can depend on me werd in 1931 gecomponeerd door de bekende Jazzpianist Earl
Fatha Hines en de lyrics werden geschreven door Charles Carpentier en Louis
Dunlap.
De eerste opname is van Louis Armstrong and his Orchestra en dateert van 5
november 1931 en werd in 1932 een top tien hit voor hem. Armstrong’s versie was
een opname in slow-time met een zeer zwoele vocal van Armstrong. Later werd het
door vele bekende musici opgenomen, waaronder
Earl hines zelf,
Dexter Gordon,
Lester Young, het Dave Brubeck Quartet en
Diana Krall.
Lyrics:
Though you say
we're through, I'll always love you
And you can depend on me
Though someone that you've met, Has made you forget
Honey, you know, You can count on me
When I wish you success, And loads of happiness
But baby, I gotta confess, I'll be lonely
If you ever need a friend, I'll be yours until the end
And you can depend on me
Informatie:
Gumbo Jazzband
Penatenhof 13
NL 6125 BT MAASTRICHT
+31 (0)6 27922554
of per
